ایمان آل مظفر در گفت و گو با بستاپرس میگوید:« صنعت بستهبندی مانند اقیانوسی پهناور است اما عواملی مانند تحریمها، کم کردن مصرف پلاستیک، استفاده کمتر از متریال مصرفی و توجه کردن به منابع طبیعی و ... نمیگذارند صنعت بستهبندی به نوآوری برسد.»
وی می افزاید:« ایران نسبت به کشورهای دنیا از نظر نوآوری بستهبندی نه خیلی عقب است و نه خیلی جلو. نوآوری در صنعت بستهبندی به دلیل مسائل مربوط به تکنولوژی و متریال مصرفی به یکی از دغدغههای بازار تبدیل شده است. بستهبندی تابع بازار است یعنی اگر بازار به حد معقولی از آگاهی و انتظار برسد، بستهبندی شروع به پاسخ دادن میکند. این بدین معناست که با افزایش تقاضای بازار تولید نیز افزایش پیدا میکند.»
این طراح صنعت بستهبندی بیان میکند: «تحریمها در ایران باعث شده است که در زمینه تولید، دست و پای تولیدکنندگان بسته باشد و همین موضوع باعث میشود که ما توجهی به نوآوری در صنعت بستهبندی نداشته باشیم.»
آل مظفر میگوید:« اما در دنیای خارج از ایران اینگونه دغدغهها وجود ندارد و راحت میتوانند تجارت و متریال خریداری کند زیرا تلاش میکنند که به انتظارات مصرفکنندگان پاسخگو باشند.»
وی ابراز میکند:« بعضی از شرکتها و برندها علاقه مند به تقلید کردن در طراحی بستهبندی هستند اما برخی دیگر به این صورت نیستند. تحریمهای بی سابقه ایران، ویروس کرونا و بحرانهای داخلی و خارجی انتظار نوآوری در بستهبندی را به صفر میرسانند.»